ໃຈ

- ຈິດເຈດເປັນທີ່ຕັ້ງ-------------ປະສານສອດກາຍະກັມ
ການກະທຳປະສານໃຈ----------ຄູ່ກັນປະສົງຕັ້ງ
ທຳອັນໃດກໍສົມແມ້ງ-------------ມະໂນໃນຊ້ອຍຊື່ນ
ອັນອື່ນໃນໂລກລ້ວນ-------------ບໍ່ສົມດ້າມດັ່ງໃຈ

- ຈິດກັບໃຈເປັນທີ່ຕັ້ງ-----------ບັງຄັບວຽກງານໝົດ
ທຳການງານແນວໃດ------------ເອົາໃຈເປັນເຈົ້າ
ໃຈເປັນນາຍກາຍເປັນແຫຼ້ງ------ບູຮານລາວສອນສັ່ງ
ພຸດທະອົງສັ່ງໄວ້-----------------ໃຈນັ້ນສັ່ງບັນຊາ

- ໃຈປະສານກອດກ້ຽວ---------ກົມກ່ຽວກັບກາຍ
ໃຈເປັນພະລັງຄວາມສຳເລັດ-----ໃຫ້ວຽກງານເດີນໄດ້
ຄັນວ່າໃຈໂສດາດ້ວຍ------------ກາງດົງກະວ່າທົ່ງ
ຄັນວ່າໃຈຂີ້ຄ້ານ-----------------ກາງບ້ານກະວ່າດົງ ທ່ານເອີຍ;
-----------
ມີຫຼາຍຄົນຮັບຮູ້--------------ວ່າທຸກເກີດແກ່ໃຈ
ຄົນຈັງໄຮໃຈບໍ່ມີທັມ-----------ທຸກກໍນຳຕາມຕື້
ໃຈສຸກສົມທຸກວັນມື້-----------ເພາະຖືໃຈເປັນໃຫຍ່
ອົບຮົມໃຈໃຫ້ທ່ຽງໝັ້ນ--------ມັນກໍສຸກໄດ້ດັ່ງໃຈ

- ຄົນທີ່ທຸກເກີດຂຶ້ນ-----------ສຸມທັບອັບປັນຍາ
ພຸດໂທວາຈາສອນ-----------ຖືກຈິງປະຈັກແຈ້ງ
ເພາະວ່າໃຈສຳຄັນນັ້ນ-------ທຸກຈຶ່ງລົງທັນໃຈຊົ່ວ
ເພາະໃຈເປັນໃຫຍ່ແທ້-------ທຸກນັ້ນເກີດແຕ່ໃຈ

- ໃຈເປັນໃຫຍ່ປະກອບສ້າງ-ນຳພາພາກກາຍະກັມ
ເພາະໃຈນຳທາງຈິງ---------ໃຫ້ຄົນທຳສ້າງ
ຫາກວ່າໃຈນຳພາເກື້ອ-------ກຸສົນກັມນຳສ່ອງ
ສຸກກໍມາຢູ່ເຝົ້າ----------------ກາຍເຈົ້າໃຫ້ຖືກຄອງ ຊອບແລ້ວ
------------------