- ທ່ານເຊທ່າມວກກ່າວເວົ້າ--ຄຳໜຶ່ງຊາບເຊິ່ງໃຈ ທີ່ສຸດ
ຈຶ່ງເອົາມາເປັນກອນ---------------ບອກສອນຕົນເອງໄວ້
ເພາະມັນກົງກັບໃຈທີ່ເຄີຍໃຊ້---------ມານານແຕ່ຍັງໜຸ່ມ
ດຽວນີ້ເຖິງວ່າເຖົ້າ-----------------ກໍຍັງໄດ້ຮໍ່າຮຽນ ຢູ່ເລື້ອຍ
- ຍອມເສັຍໂງ້ເລັກໜ້ອຍ-----ປະມານເຄິ່ງນາທີ
ຍັງດີກວ່າທັງຊີວີ-------------------ໂງ່ເລີຍບໍ່ມີຮູ້
ມັນຈັກພາເຮົາປູ້--------------------ຖູໄປທາງບໍ່ແມ່ນ
ໂງ່ແລ້ວມາອວດໂອ້-----------------ຍັງໂງເວົ້າວ່າຕົນດີ
- ຄົນໂງ່ຍ່ອມອວດໂມ້-------ເພື່ອປິດເສື່ອງບັງໂຕ
ເວົ້າພາໂລພາງານ----------------ໃຫ້ທ່ານເຫັນຄວາມໂມ້
ບາດໂສໄປທາງແຈ້ງ--------------ເພື່ອທາວທວງຫາຜົນເຫດ
ກັບອຸປະເທດຍົກຟ້າ-----------------ມາຖົມທື້ນບ່ອນເໝັນ
- ອັນນີ້ຍົກໃຫ້ເຫັນບ່ອນແຈ້ງ-ບໍ່ແມ່ນແຕ່ງໃສ່ໃຜ ດອກເນີ
ແຕ່ວ່າໄຂອຸທາຫອນ---------------ທຽບໃຫ້ເຫັນຄວາມແຈ້ງ
ແປງໃຫ້ສົມກັບເລື້ອງ--------------ສຸນທອນຄວາມຄຳທ່ານກ່າວ
ອະທິບາຍໃຫ້ແຈ້ງ-----------------ໃຫ້ສົມແມ້ງເຫດການ
- ເຮົາຍອມໂງ່ເລັກນ້ອຍ----ເພື່ອເປີດໂປ່ງປັນຍາປຶກ ເຮົາເອງ
ບ່ອນໃດສົງໄສຂັດ-----------------ໃຫ້ສອບຖາມໃຫ້ມັນແຈ້ງ
ຢ່າໄດ້ແພງມັນໄວ້-----------------ຊວງໃນມັນຊິເໜົ່າ
ບາດມັນອຸກອັ່ງເອົ້າ----------------ຄວາມເສົ້າຊິຕາມມາ
- ຄວາມສະຫຼາດຊິຖືກຂ້າ----ໃຫ້ມັນຫ່າງມັນສະໝອງ
ຄວາມຈອງຫອງຊິມາແທນ----------ຢູ່ໃນໃຈເຈົ້າ
ບາດເມື່ອເຖິງຄາວຂ້ອນ-------------ຄວາມຊວຍຊ້ຳຕື່ມ
ປັນຍາຍານສະຫຼາດລົ້ນ--------------ຊິຕັນຕື້ງແກ້ບໍ່ທັນ
- ຄັນເຮົາໂງ່ຕະຫຼອດນັ້ນ-----ໃນຊ່ວງຊົ່ວຊີວິດເຮົາ
ມັນຈະຕາມຕົນໄປ-------------------ທຸກຊາດພູມພະນາພຶ້ນ
ຕາມທັມໂມພຸດໂທເຈົ້່າ---------------ພຣະອົງຊົງເທເທດ
ກໍໃຫ້ຖືແບບເບື້ອງ-------------------ຫົວໃຈແຈ້ງນັກປາດທຳ
- ສຸຈິປຸຣິນັ້ນ----------------ຄາຖາຍອດປຣິຊາຍານ
ຄຣູອາຈານທັງຫຼາຍ-----------------ຫາກຖອດຄວາມານຳໃຊ້
ແປປ່ຽນເປັນຄຳລາວແລ້ວ-----------ເຫັນຈິງດັ່ງທ່ານກ່າວ
ໃຜຜູ້ອົມອ່ານໄດ້--------------------ທຳດ້ວຍເປັນຍອດຄົນ
ຄືວ່າ ສຸ-ຟັງກ່າວຖ້ອຍ----------------ໂອວາດຄຳສອນ
ຈິ-ຈິນຕະນາການຄິດ-----------------ຮຸ່ງຫວນໃຫ້ເຫັນແຈ້ງ
ປຸ-ສົງໄສແລ້ວ----------------------ແນວໃດໃຫ້ຖາມເຫດ
ຣິ-ຣິດຈະນາຂຽນຂີດໄວ້--------------ໃນເຈັ້ຍເພື່ອກັນລືມ
- ນີ້ຄືຫຼັກການຊອກຮູ້-----------ຮຽນຮໍ່າຕລອດຊີວິດ
ໃຜຫາກທຳຕາມຄອງ-----------------ຊິສ່ອງເຫັນເມືອງຟ້າ
ຂໍອະນຸໂມທະນາໃວ້-------------------ເທທານໃຫ້ທ່ານທ່ອງ
ໃຜຫາກອົມອ່ານໄດ້-------------------ພາຍທ້າຍຢູ່ກະເສີມ ທ່ານເອີຍ
ຈຶ່ງເອົາມາເປັນກອນ---------------ບອກສອນຕົນເອງໄວ້
ເພາະມັນກົງກັບໃຈທີ່ເຄີຍໃຊ້---------ມານານແຕ່ຍັງໜຸ່ມ
ດຽວນີ້ເຖິງວ່າເຖົ້າ-----------------ກໍຍັງໄດ້ຮໍ່າຮຽນ ຢູ່ເລື້ອຍ
- ຍອມເສັຍໂງ້ເລັກໜ້ອຍ-----ປະມານເຄິ່ງນາທີ
ຍັງດີກວ່າທັງຊີວີ-------------------ໂງ່ເລີຍບໍ່ມີຮູ້
ມັນຈັກພາເຮົາປູ້--------------------ຖູໄປທາງບໍ່ແມ່ນ
ໂງ່ແລ້ວມາອວດໂອ້-----------------ຍັງໂງເວົ້າວ່າຕົນດີ
- ຄົນໂງ່ຍ່ອມອວດໂມ້-------ເພື່ອປິດເສື່ອງບັງໂຕ
ເວົ້າພາໂລພາງານ----------------ໃຫ້ທ່ານເຫັນຄວາມໂມ້
ບາດໂສໄປທາງແຈ້ງ--------------ເພື່ອທາວທວງຫາຜົນເຫດ
ກັບອຸປະເທດຍົກຟ້າ-----------------ມາຖົມທື້ນບ່ອນເໝັນ
- ອັນນີ້ຍົກໃຫ້ເຫັນບ່ອນແຈ້ງ-ບໍ່ແມ່ນແຕ່ງໃສ່ໃຜ ດອກເນີ
ແຕ່ວ່າໄຂອຸທາຫອນ---------------ທຽບໃຫ້ເຫັນຄວາມແຈ້ງ
ແປງໃຫ້ສົມກັບເລື້ອງ--------------ສຸນທອນຄວາມຄຳທ່ານກ່າວ
ອະທິບາຍໃຫ້ແຈ້ງ-----------------ໃຫ້ສົມແມ້ງເຫດການ
- ເຮົາຍອມໂງ່ເລັກນ້ອຍ----ເພື່ອເປີດໂປ່ງປັນຍາປຶກ ເຮົາເອງ
ບ່ອນໃດສົງໄສຂັດ-----------------ໃຫ້ສອບຖາມໃຫ້ມັນແຈ້ງ
ຢ່າໄດ້ແພງມັນໄວ້-----------------ຊວງໃນມັນຊິເໜົ່າ
ບາດມັນອຸກອັ່ງເອົ້າ----------------ຄວາມເສົ້າຊິຕາມມາ
- ຄວາມສະຫຼາດຊິຖືກຂ້າ----ໃຫ້ມັນຫ່າງມັນສະໝອງ
ຄວາມຈອງຫອງຊິມາແທນ----------ຢູ່ໃນໃຈເຈົ້າ
ບາດເມື່ອເຖິງຄາວຂ້ອນ-------------ຄວາມຊວຍຊ້ຳຕື່ມ
ປັນຍາຍານສະຫຼາດລົ້ນ--------------ຊິຕັນຕື້ງແກ້ບໍ່ທັນ
- ຄັນເຮົາໂງ່ຕະຫຼອດນັ້ນ-----ໃນຊ່ວງຊົ່ວຊີວິດເຮົາ
ມັນຈະຕາມຕົນໄປ-------------------ທຸກຊາດພູມພະນາພຶ້ນ
ຕາມທັມໂມພຸດໂທເຈົ້່າ---------------ພຣະອົງຊົງເທເທດ
ກໍໃຫ້ຖືແບບເບື້ອງ-------------------ຫົວໃຈແຈ້ງນັກປາດທຳ
- ສຸຈິປຸຣິນັ້ນ----------------ຄາຖາຍອດປຣິຊາຍານ
ຄຣູອາຈານທັງຫຼາຍ-----------------ຫາກຖອດຄວາມານຳໃຊ້
ແປປ່ຽນເປັນຄຳລາວແລ້ວ-----------ເຫັນຈິງດັ່ງທ່ານກ່າວ
ໃຜຜູ້ອົມອ່ານໄດ້--------------------ທຳດ້ວຍເປັນຍອດຄົນ
ຄືວ່າ ສຸ-ຟັງກ່າວຖ້ອຍ----------------ໂອວາດຄຳສອນ
ຈິ-ຈິນຕະນາການຄິດ-----------------ຮຸ່ງຫວນໃຫ້ເຫັນແຈ້ງ
ປຸ-ສົງໄສແລ້ວ----------------------ແນວໃດໃຫ້ຖາມເຫດ
ຣິ-ຣິດຈະນາຂຽນຂີດໄວ້--------------ໃນເຈັ້ຍເພື່ອກັນລືມ
- ນີ້ຄືຫຼັກການຊອກຮູ້-----------ຮຽນຮໍ່າຕລອດຊີວິດ
ໃຜຫາກທຳຕາມຄອງ-----------------ຊິສ່ອງເຫັນເມືອງຟ້າ
ຂໍອະນຸໂມທະນາໃວ້-------------------ເທທານໃຫ້ທ່ານທ່ອງ
ໃຜຫາກອົມອ່ານໄດ້-------------------ພາຍທ້າຍຢູ່ກະເສີມ ທ່ານເອີຍ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น