ນິດທະເນັ່ງນັ່ງເນີ້ງ--------ເນົາແນບຕັ່ງໄມ້ດູລາຍ ທ່ານເອີຍ
ໝອນໄມ້ໝູນງ່ອນພຽງ-----ຕ່າງຕຽງຫັຼບນິ້ງ
ນອນຢູ່ຕຶກເຈັດຊັ້ນ--------ເຮືອນໂຕເອງຫຼັງບັກໃຫຍ່
ຍອດຊໍ່ສູງສຽດຟ້າ---------ບໍ່ມີຮ້ອນເຮັ່ງໃຈ ທ່ານເອີຍ
ຄາວນັ້ນເນົາຢູ່ສ້າງ--------ເມືອງເອກນະຄອນຫຼວງ
ຈັນທະບູຣີນະຄອນຄາມ---ມິ່ງແມນວຽງຈັນນີ້
ແສນສຸຂີເຫຼືອລົ້ນ----------ອະນັນຕັງເກີນຊິກ່າວ
ເມືອງລາວດິນລ້ານຊ້າງ---ຄາວນີ້ຕ່າງຫັຼງ ແທ້ນາ
ສຸກຢູ່ໃນໂລກນີ້------------ໃສຊິປຽບເມືອງລາວ ຮຽມນີ້
ແສນທີ່ພູມໃຈເຫຼືອ----------ຊາດລາວຈະເຣີນລໍ້າ
ອັນວ່າແດນສຸຂະວະດີກ້ຳ----ສະຫວັນຄຳທັງແທ່ງ
ມິອາດໄປ່ປຸນປຽບໄດ້-------ຊີວິດຂ້ອຍຢູ່ກະເສີມ
ແນມເບິ່ງຂອງເຄື່ອງໃຊ້-----ສັບພະສິ່ງມີໝົດ
ຣົດລານພາຫານະ----------ຈອດເຕັມກາງບ້ານ
ໂຊເຟີຂັບມີພ້ອມ------------ສອງຄົນຄັນໜຶ່ງ
ຄົນຮັບໃຊ້ມີມາກລົ້ນ--------ຈຳໜ້າບໍ່ໄຫວ
ອັນວ່າຂອງເຄື່ອງໃຊ້--------ເຈົ້າໜ້າທີ່ຈັດແຈງ
ຄົນເຮັດສວນທັງຄົວກິນ------ແຕ່ງສັນປັນໄວ້
ຄົນທຳການງານສ້າງ--------ແລງງາຍລົງຕະຫຼາດ
ເຂົາກໍຈັດແຕ່ງຫ້າງ----------ບໍ່ມີເລື່ອງຢາກຊາ
ເວົ້າເຮື່ອງກິດການຄ້າ--------ວຽກງານໃຫຍ່ທຸຣະກິດ
ພະນັກງານມີຄົບ-------------ສັ່ງການບັນຊາໄດ້
ສ່ວນວ່າການງານນີ້-----------ເມັຍແພງຈັດທຸກຢ່າງ
ສ່ວນວ່າຕົວຜູ້ຂ້າ--------------ເຮັດການສ້າງບ້ານເມືອງ
ທຸກມື້ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ---------------ເຈັດໂມງເຄິ່ງຕາມກຳນົດ
ເລາະເດີ່ນເດີນຊົມສວນ--------ອອກກຳລັງກາຍເຂັ້ມ
ບາງວັນມີເວລາພ້ອມ-----------ກໍໄປເດີນຢູ່ເດີ່ນໃຫຍ່
ຊົມອາກາດນອກບ້ານ----------ນຳເພື່ອນໝູ່ສະຫາຍ
ຄົນຂັບຣົດສົ່ງໃຫ້---------------ໄປທີ່ສະໜາມຫຼວງ
ເຖິງເວລາຄວນກັບ-------------ກໍຕ່າວຄືນມາບ້ານ
ອາບອົງສະສົງລ້າງ-------------ກາຍຍາໃຫ້ຊ້ອຍຊື່ນ
ກິນອາຫານເຊົ້າແລ້ວ-----------ກໍໄປວຽກຢູ່ກະຊວງ
ສ່ວນວ່າລູກມິ່ງເຄົ້າ--------------ສຸດສະອາດມີສາມຄົນ ເທົ່ານັ້ນ
ຍິງໜຶ່ງຊາຍສອງຄົນ-------------ເປັນຕາແພງທັງນັ້ນ
ເຂົາຫາກຮຽນຈົບຊັ້ນ-------------ປະຣິນຍາຕ່າງປະເທດ
ມາຊົດຊ່ວຍວຽກບ້ານ------------ທຳງານພ້ອມຣັດຖະການ
ຊິວິດຜູ້ຂ້ານີ້--------------------ຄວາມທຸກຢາກບໍ່ເຄີຍເຫັນ ທ່ານເອີຍ
ທັງກາງຄືນກາງເວັນ------------ທຸກບໍ່ມາວຽນໃກ້
ໃຜຊິທັນທຽມໄດ້----------------ປຸນປານຍາກຍິ່ງ
ສຸກຢູ່ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ------------------ບໍ່ມີແລ້ວໂລກຄົນ
ທຸກສິ່ງລ້ວນ---------------------ມີມາກອຳນວຍໝົດ
ເງິນຄຳກອງ---------------------ໂກດກືໄຫຼທ້ອນ
ຍາມເມື່ອມີເວລາພ້ອມ-------------ກໍເດີນຈອນທ່ອງທ່ຽວ
ດິນແດນໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ----------------ໄປມາແລ້ວທົ່ວທຸກຫົນ
ໃຜກໍໄຫຼຈົ້ນໆ---------------------ເປັນໝູ່ສະຫາຍເກີ
ທຸກແລງງາຍມີໝາຍ----------------ນັດຕີກ໊ອຟບໍ່ວາຍເວັ້ນ
ຜູ້ສາວຮາມສາວນ້ອຍ---------------ຢາກຮຽງສອງທຽມພ່າງ
ຊີວິດຜູ້ຂ້າເໝືອນດັ່ງໄດ້ຂຶ້ນຂີ່ຊ່າງ----ເສດຕະສັດກັ້ງດັ່ງພຣະຍາ ທ່ານເອີຍ
ວັນໜຶ່ງ ຢູ່ທີ່ບ້ານຜູ້ຂ້າ---------------ມີງານໃຫຍ່ສຳຄັນ
ສະຫຼອງງານເລື່ອນຍົດ--------------ຕຳແໜ່ງສູງຜົນງານຊີ້
ໃຜກໍມາໂຮມຕ້ອນ-------------------ຍິນດີຕຳແໜ່ງໃໝ່
ຍົກຈອກເຫຼົ້າ------------------------ໄຊໂຍຮ້ອງເປັ່ງສຽງ
ແມ້ງເມື່ອຄາວໜຶ່ງນັ້ນ----------------ມັນຄັນຢູ່ຄາງກະໄຕ
ມືທາວຕົບຄວາມຄັນ------------------ຕື່ນຕົວຕາຕຶ້ງ
ຫົວຕົກໝອນໝູນໄມ້------------------ຊູນຕຳກັບຂອບ ຕັ່ງນັ້ນ
ຫົວໂນນູນຈົນວ່າຊ້ຳ------------------ຕື່ນຂຶ້ນພັດແມ່ນຝັນ ໜ່າຍເດ ເອະເອໆໆໆໆໆໆ
ໝອນໄມ້ໝູນງ່ອນພຽງ-----ຕ່າງຕຽງຫັຼບນິ້ງ
ນອນຢູ່ຕຶກເຈັດຊັ້ນ--------ເຮືອນໂຕເອງຫຼັງບັກໃຫຍ່
ຍອດຊໍ່ສູງສຽດຟ້າ---------ບໍ່ມີຮ້ອນເຮັ່ງໃຈ ທ່ານເອີຍ
ຄາວນັ້ນເນົາຢູ່ສ້າງ--------ເມືອງເອກນະຄອນຫຼວງ
ຈັນທະບູຣີນະຄອນຄາມ---ມິ່ງແມນວຽງຈັນນີ້
ແສນສຸຂີເຫຼືອລົ້ນ----------ອະນັນຕັງເກີນຊິກ່າວ
ເມືອງລາວດິນລ້ານຊ້າງ---ຄາວນີ້ຕ່າງຫັຼງ ແທ້ນາ
ສຸກຢູ່ໃນໂລກນີ້------------ໃສຊິປຽບເມືອງລາວ ຮຽມນີ້
ແສນທີ່ພູມໃຈເຫຼືອ----------ຊາດລາວຈະເຣີນລໍ້າ
ອັນວ່າແດນສຸຂະວະດີກ້ຳ----ສະຫວັນຄຳທັງແທ່ງ
ມິອາດໄປ່ປຸນປຽບໄດ້-------ຊີວິດຂ້ອຍຢູ່ກະເສີມ
ແນມເບິ່ງຂອງເຄື່ອງໃຊ້-----ສັບພະສິ່ງມີໝົດ
ຣົດລານພາຫານະ----------ຈອດເຕັມກາງບ້ານ
ໂຊເຟີຂັບມີພ້ອມ------------ສອງຄົນຄັນໜຶ່ງ
ຄົນຮັບໃຊ້ມີມາກລົ້ນ--------ຈຳໜ້າບໍ່ໄຫວ
ອັນວ່າຂອງເຄື່ອງໃຊ້--------ເຈົ້າໜ້າທີ່ຈັດແຈງ
ຄົນເຮັດສວນທັງຄົວກິນ------ແຕ່ງສັນປັນໄວ້
ຄົນທຳການງານສ້າງ--------ແລງງາຍລົງຕະຫຼາດ
ເຂົາກໍຈັດແຕ່ງຫ້າງ----------ບໍ່ມີເລື່ອງຢາກຊາ
ເວົ້າເຮື່ອງກິດການຄ້າ--------ວຽກງານໃຫຍ່ທຸຣະກິດ
ພະນັກງານມີຄົບ-------------ສັ່ງການບັນຊາໄດ້
ສ່ວນວ່າການງານນີ້-----------ເມັຍແພງຈັດທຸກຢ່າງ
ສ່ວນວ່າຕົວຜູ້ຂ້າ--------------ເຮັດການສ້າງບ້ານເມືອງ
ທຸກມື້ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ---------------ເຈັດໂມງເຄິ່ງຕາມກຳນົດ
ເລາະເດີ່ນເດີນຊົມສວນ--------ອອກກຳລັງກາຍເຂັ້ມ
ບາງວັນມີເວລາພ້ອມ-----------ກໍໄປເດີນຢູ່ເດີ່ນໃຫຍ່
ຊົມອາກາດນອກບ້ານ----------ນຳເພື່ອນໝູ່ສະຫາຍ
ຄົນຂັບຣົດສົ່ງໃຫ້---------------ໄປທີ່ສະໜາມຫຼວງ
ເຖິງເວລາຄວນກັບ-------------ກໍຕ່າວຄືນມາບ້ານ
ອາບອົງສະສົງລ້າງ-------------ກາຍຍາໃຫ້ຊ້ອຍຊື່ນ
ກິນອາຫານເຊົ້າແລ້ວ-----------ກໍໄປວຽກຢູ່ກະຊວງ
ສ່ວນວ່າລູກມິ່ງເຄົ້າ--------------ສຸດສະອາດມີສາມຄົນ ເທົ່ານັ້ນ
ຍິງໜຶ່ງຊາຍສອງຄົນ-------------ເປັນຕາແພງທັງນັ້ນ
ເຂົາຫາກຮຽນຈົບຊັ້ນ-------------ປະຣິນຍາຕ່າງປະເທດ
ມາຊົດຊ່ວຍວຽກບ້ານ------------ທຳງານພ້ອມຣັດຖະການ
ຊິວິດຜູ້ຂ້ານີ້--------------------ຄວາມທຸກຢາກບໍ່ເຄີຍເຫັນ ທ່ານເອີຍ
ທັງກາງຄືນກາງເວັນ------------ທຸກບໍ່ມາວຽນໃກ້
ໃຜຊິທັນທຽມໄດ້----------------ປຸນປານຍາກຍິ່ງ
ສຸກຢູ່ໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ------------------ບໍ່ມີແລ້ວໂລກຄົນ
ທຸກສິ່ງລ້ວນ---------------------ມີມາກອຳນວຍໝົດ
ເງິນຄຳກອງ---------------------ໂກດກືໄຫຼທ້ອນ
ຍາມເມື່ອມີເວລາພ້ອມ-------------ກໍເດີນຈອນທ່ອງທ່ຽວ
ດິນແດນໃຕ້ລຸ່ມຟ້າ----------------ໄປມາແລ້ວທົ່ວທຸກຫົນ
ໃຜກໍໄຫຼຈົ້ນໆ---------------------ເປັນໝູ່ສະຫາຍເກີ
ທຸກແລງງາຍມີໝາຍ----------------ນັດຕີກ໊ອຟບໍ່ວາຍເວັ້ນ
ຜູ້ສາວຮາມສາວນ້ອຍ---------------ຢາກຮຽງສອງທຽມພ່າງ
ຊີວິດຜູ້ຂ້າເໝືອນດັ່ງໄດ້ຂຶ້ນຂີ່ຊ່າງ----ເສດຕະສັດກັ້ງດັ່ງພຣະຍາ ທ່ານເອີຍ
ວັນໜຶ່ງ ຢູ່ທີ່ບ້ານຜູ້ຂ້າ---------------ມີງານໃຫຍ່ສຳຄັນ
ສະຫຼອງງານເລື່ອນຍົດ--------------ຕຳແໜ່ງສູງຜົນງານຊີ້
ໃຜກໍມາໂຮມຕ້ອນ-------------------ຍິນດີຕຳແໜ່ງໃໝ່
ຍົກຈອກເຫຼົ້າ------------------------ໄຊໂຍຮ້ອງເປັ່ງສຽງ
ແມ້ງເມື່ອຄາວໜຶ່ງນັ້ນ----------------ມັນຄັນຢູ່ຄາງກະໄຕ
ມືທາວຕົບຄວາມຄັນ------------------ຕື່ນຕົວຕາຕຶ້ງ
ຫົວຕົກໝອນໝູນໄມ້------------------ຊູນຕຳກັບຂອບ ຕັ່ງນັ້ນ
ຫົວໂນນູນຈົນວ່າຊ້ຳ------------------ຕື່ນຂຶ້ນພັດແມ່ນຝັນ ໜ່າຍເດ ເອະເອໆໆໆໆໆໆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น